paola masi

For English read below the caroussel of images
Dutch in colom at the right or end

NOTTE ET GIORNO, Stoneware, oxides, glazes, H 22 x 18 x 29cm

Door het vuur geblakerde, bijna wegsmeltende objecten, gelaagd afgewerkt met miraal glazuur. Ze lijken bijna te dansen door het strijklicht. De keuze voor haar werk past perfect in het actueel thema van curatoren: de rol van vrouwelijke kunstenaars in de huidige kunstwereld.

ARTIST STATEMENT PAOLA MASI, 2021

“When people ask me how I found ceramics I like to tell the analogy of when one falls in love. You don’t really choose who you fall in love with. Throwing pots, for me, was love at first sight”says Paola Masi when describing how she discovered her craft.

Born in Rome, Italy, in 1973, Masi travelled relentlessly during her youth looking for that perfect place to be. ”I was looking for a place where I could belong, and finally I found it on the potter’s wheel, turning in my own two hands.

Tokyo

Japan has been a great influence on Masi’s work.

AFFINITY (2012 Megumi Ogita Gallery. Tokyo), her first of many shows in Japan, named a clear evidence: a connection to a culture where the artist found fertile ground for her sensitive approach. ”When I first started showing in Japan I immediately found that people had a different quality of attention when it came to ceramics and crafts in general. No one ever looked at my work that way. I felt deeply honored and inspired.“

The vessel is for the artist a symbol of the ultimate container with which we identify with: the human body.

“There is a stillness, a silence in good pots that fascinates me.Functionality never represented a limit to my creativity.On the contrary, somehow it allowed me to forget myself.Throwing a porcelain bowl with just few movements is a poetic act.”

“I am not interested in creating something new. Mine is rather the search for the Universal: the container of that nothing which holds everything, Akasha ( Sanskrit word for ether). It is a slow process, opposed to the frenetic world that surrounds me”

Barcelona

Her collaboration with Catalan painter, video artist, performer and poet Benet Rossell (1937) would prove to be a turning point in her creativity. “There are encounters in life that mark a before and after” she says,“and working with Benet for me was one of them.”

Rossell, in that year 79, affected by ALS, died just a month before the exhibition ”A QUATTRO MANI” opened in Barcelona (Ambit Galeria d’Art, 2016).

“It had a huge impact on me. We worked together during one year on 22 ceramic works. Working with Rossell was pure magic: nothing was planned, everything was improvised. We understood each other. It was one of those rare encounters we have as artists, when one feels at home creating with another. During the whole year of our collaboration I witnessed how his body rapidly changed under the disease while his spirit was fine, beautiful and free.

“What are we? Are we these forms that we inhabit? Or the invisible we contain?”

“That’s when I started cutting open the shapes with a kitchen knife. I needed to get the light inside. I needed to undo, to let go while having a more primordial contact with the material, more physical: I started using my arms and elbows to mold into the clay, leaning into it, almost as if wanting to go inside it. It came as an impulse and it completely changed my approach to making.

That is how these last sculptural works started coming to life. I feel it is just the beginning of a new journey and I don’t know where it could lead me. It’s unfamiliar ground, and it keeps me on my toes. I feel a push from within to go beyond boundaries, and to step into the unknown when making. It’s a mystery really. Like life itself.That’s the beauty of it.”

This new process requires a lot of experimenting as the pieces are first thrown, then shaped, carved, molded. ”The works are born turning on the wheel. It is a constant search for balance between the thickness, the movement and the weight of the piece. There is a certain fragility about these works, and I mean it in every way: once they are cut open there is no going back. Many fall and brake in the kiln. Some just move, as if dancing.

It’s the beauty of the unknown for me. It requires surrendering to the nature of the elements, while firing the kiln at 1280º C. But that is the magic, the real power of ceramics.

PORTRAIT OF THE ARTISTS BY PIETRO BERTORA

EXHIBITIONS AND FAIRS
a choice
2021 coming up:
KunstRai – theme JAPAN
booth 30 galerie Adoráble

2021
Our Graden Needs it’s Flowers
Barcelona, Districte Cultural de L’Hospitalet
28 febr – 18 july 2021

2020
groupshow
Guess who came for dinner
galerie Adoráble
–
2019
ART THE HAGUE
booth 8 galerie Adoráble
galerie Adoráble
–
Group Show in Megumi Ogita Gallery , Tokyo – Japan
Bowls
porcelan works
August 11th, 2016
–
SOLO
“Cielo su terra ”
Megumi Ogita Gallery , Tokyo-Japan
April 12th, 2016
–
“ART Collectors”
Tokyo , Japan
December 17th, 2015
–
Exhibition at Ambit Galeria d’Art in Barcelona
January 9th, 2015
–
Megumi Ogita Gallery , Tokyo
“testimoni di Bllezza / Witnesses of Beauty”
September 30th, 2014

—
RECENT PROJECTS

AMBIT Galeriad’Art
Barcelona
“A quattro mani”
Artists conversation and collaboration with Benet Rossell

Challenging idea to throw porcelan objects by holding both hands of the old master at that time, who by his age and ALS lost strength to work at the wheel. To co-create by artists widely separated by age but connected by their soul of eternal youth. These objects were than glazed and painted by Rossell

> BUY WORK ONLINE AT ARTSY
> BY PAOLA MASI

PAOLA MASI
Vertelt over haar praktijk als keramiste

‘Het was geen kwestie van kiezen, ik werd gewoon verliefd op keramiek.’

Paola Masi (Rome, 1973) werd verliefd op klei. ‘De eerste keer dat het in mijn handen draaide op n schijf in Londen, voelde het alsof ik het al mijn leven lang kende. Het maakte zo een indruk op mij, dat ik ’s nachts in mijn droom een spiraal van aarde en water zag.’

Japan en de Japanse cultuur heeft grote invloed gehad op Masi en haar subtiele manier van werken. AFFINITY (2012), haar eerste van vele tentoonstellingen in Tokyo, is daar een proeve van: ‘Japanners benaderen keramiek en het ambacht in het algemeen zo bijzonder. Ik voel me altijd diep vereerd en geïnspireerd door hun manier van kijken naar mijn werk.’

‘Ik maak geen nieuwe dingen. Ik zoek in mijn werk naar wat universeel is, naar het ultieme symbool waarmee we alles betekenis kunnen geven. Dat is de ruimte, de opslagplaats voor het niets dat tegelijk alles in zich heeft: Akasha (Sanskriet voor: ether).
Het vormgeven hiervan is een langdurig proces, volstrekt het tegenovergestelde van de hectische wereld om ons heen.’

BARCELONA
De samenwerking met de Catalaanse kunstenaar en dichter Benet Rossell (1937-2016) was een keerpunt in Masi’s werk. ‘Met hem werken, was pure magie. Niets was gepland, alles geïmproviseerd. We begrepen elkaar ondanks het grote leeftijdsverschil. Het was een van die zeldzame ontmoetingen waarbij je je volkomen op je gemak voelt. Tijdens het jaar dat we samen werkten, was ik er getuige van hoe zijn lichaam aftakelde als gevolg van de voortschrijdende ziekte (ALS), terwijl zijn geest ongebroken en vrij bleef. Zijn handen hadden nog het geheugen naar wat hij wilde maken maar zijn spieren niet meer de kracht. Ik stuurde zijn handen om zo vierhandig de stukken te laten ontstaan ’
Benet Rossell overleed een maand voor de opening van QUATTRO MANI, hun gezamenlijke tentoonstelling in Barcelona.

‘Wat zijn we? Zijn we de vorm waarin we verblijven?
Of zijn we het onzichtbare dat we bevatten?

Ik kon het antwoord op die fundamentele vraag alleen maar vinden door de vormen open te snijden. Er moest licht binnenkomen. Het moest open om ook fysiek in contact te komen met het materiaal. Ik kneedde en boetseerde de klei met mijn armen en duwde mijn ellebogen in de natte vorm om binnen te geraken. Het was een impulsieve daad die uiteindelijk mijn werkwijze helemaal veranderde.’

‘Zo is mijn recente werk ontstaan. Het voelt als de start van een nieuwe reis. Ik heb geen idee waar die me heen voert. Het is onbekend terrein en ik loop op mijn tenen. Ik voel de drang om over de grenzen te gaan, onbekende wegen te bewandelen. Het is een mysterieuze ervaring, even magisch als het leven zelf. Dat is het mooie ervan.’

‘Deze nieuwe manier van werken vergt veel experimenteren. Een object wordt geboren op de draaischijf, terwijl je voortdurend zoekt naar de juiste balans tussen dikte, beweging en gewicht. Er zit ook iets breekbaars in dit werk. Als het object eenmaal is opengesneden, is er geen weg terug. Vaak gaat het dan mis in de oven, het breekt of valt. Soms beweegt het alleen maar, alsof het danst.’

‘Voor mij is dit de schoonheid van het onbekende. Het is een gevecht met en een overgave aan de elementen als de oven wordt gestookt op 1280 graden C. Maar dat is juist het magische, de pure kracht van keramiek.’

‘Ook het aanbrengen van het glazuur is listig. Ik ben er veel stukken mee kwijtgeraakt. Maar ook dat hoort bij keramiek. Klei maakt je nederig. Het is een les in loslaten.’

Het resultaat van dit alles is een serie keramische objecten die Masi samen met Galerie Adoráble toont tijdens Collect 2021 en Kunstrai